کاربرد و گرامر wish

بدون شک همه ما در زندگی کارهایی انجام داده‌ایم که بعدها از انجام دادنش پشیمان شده‌ایم. همچنین ممکن است آرزوی تحقق امری دست‌نیافتنی را در زندگی داشته باشیم. حتی شاید از وضعیت فعلی خود راضی نباشیم و آرزو کنیم شرایط طور دیگری رقم بخورد. در زبان انگلیسی، برای بیان چنین موقعیت‌هایی از wish استفاده می‌کنیم. در این آموزش، قصد داریم کاربرد گرامر wish در زبان انگلیسی را توضیح دهیم و به کمک مثال، ساختارهای متفاوت آن را بررسی کنیم.

کاربرد گرامر wish

در حالت کلی، گرامر wish برای بیان شرایطی به کار می‌رود که از آن ناراضی هستیم یا ترجیح می‌دهیم طور دیگری رقم می‌خورد. در واقع، از گرامر wish برای بیان مسائلی استفاده می‌شود که امکان تغییر دادن آن‌ها در حال حاضر وجود ندارد. بنابراین، کاربرد گرامر wish را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد.برای صحبت کردن درباره موقعیتی که می‌خواهیم متفاوت باشد:

I wish I were on the beach

کاش الآن لب دریا بودم.(برای مثال، شخص در حال حاضر سر کار است و آرزو می‌کند شرایط برایش متفاوت بود، یعنی به‌جای این که سر کار باشد، لب دریا بود.)

برای صحبت کردن درباره کاری که در گذشته انجام دادیم یا ندادیم:

I wish I had talked to Helen

کاش با «هلن» حرف زده بودم.(شخص گوینده در گذشته با «هلن» حرف نزده و الان از این کارش پشیمان است.)

برای اعتراض به رفتار دیگران:

I wish they would stop arguing

کاش دست از جروبحث بردارند.(شخص گوینده از این‌که آن‌ها با هم جروبحث می‌کنند، معترض است.)

کاربرد گرامر wish برای زمان حال (یا آینده)

یکی از کاربردهای متدوال گرامر wish، برای بیان موقعیتی در زمان حال یا آینده است که می‌خواهیم متفاوت یا غیر از این باشد. در این حالت، از ساختارهای «wish + past simple/past continuous» کمک می‌گیریم:

I wish I had the time to hang out with my friends. (= I don’t have the time to do it right now.) 

کاش وقت داشتم با دوستانم وقت بگذرانم. (در حال حاضر وقت این کار را ندارم.)

I wish she were coming to my party this weekend. (= Unfortunately, she isn’t coming)

کاش او آخر این هفته به مهمانی من می‌آمد. (متأسفانه نمی‌آید.)

I wish I were traveling right now. (= I’m not traveling.) 

کاش همین الآن در سفر بودم. (در حال حاضر در سفر نیستم.)

در مثال اول، شخص گوینده درباره شرایطی در زمان حال صحبت می‌کند، اما فعل «گذشته ساده» به کار رفته است. در مثال دوم، درباره عملی در زمان آینده صحبت می‌کنیم، اما فعل «گذشته استمراری» به کار رفته است. در مثال سوم، این‌طور برداشت می‌شود که گوینده در همان لحظه آرزو می‌کند شرایط طور دیگری رقم بخورد.ساختار گرامر wish برای زمان حال یا آینده را در جملات شرطی نوع دوم پیدا می‌کنید که برای موقعیتی خیالی یا غیر واقعی به کار می‌رود. دو مثال زیر را با هم مقایسه کنید.

I wish I had the money to buy a bigger house

کاش پول بیشتری داشتم تا خانه بزرگ‌تری می‌خریدم.

If I had the money, I would buy a bigger house

اگر پول داشتم، خانه بزرگ‌تری می‌خریدم.

📌نکته اول: در مثال‌های فوق، فعل گذشته به کار رفته است، اما معنای آن هیچ ارتباطی به گذشته ندارد. در اصل، کاربرد wish در این جملات، برای اشاره به چیزهایی است که با واقعیت فاصله زیادی دارند و در عمل امکان‌پذیر نیستند.

📌نکته دوم: در نوشتار رسمی، مانند جملات شرطی، بعد از «wish»، برای همه فاعل‌ها، از «were» استفاده می‌شود، یعنی برای «He/She/It» نیز فعل «were» به کار می‌رود، بنابراین فعل «to be» بعد از «wish» در موقعیت‌های رسمی و غیررسمی به دو شکل زیر رایج است:

رسمی I wish I were taller

محاوره I wish I was taller

کاش قدم بلندتر بود.

برای درک بهتر کاربر گرامر wish برای زمان حال یا آینده، به چند مثال دیگر و ترجمه آن‌ها توجه کنید

I wish I spoke Italian. (I don’t speak Italian.) 

کاش ایتالیایی صحبت می‌کردم. (ایتالیایی صحبت نمی‌کنم.)

I wish I had a big car. (I don’t have a big car.) 

کاش ماشین بزرگی داشتم. (ماشین بزرگی ندارم.)

I wish it were the weekend. (It’s only Wednesday.)

کاش آخر هفته بود. (تازه چهارشنبه است.)(روزهای هفته در اغلب کشورها از دوشنبه شروع می‌شود و شنبه و یکشنبه آخر هفته است.)

I wish I were on a beach. (I’m in the office.)

کاش لب دریا بودم. (در اداره هستم.)

I wish it weren’t raining. (It is raining) 

کاش باران نمی‌آمد. (الآن دارد باران می‌بارد.)