”گرامر Would You Mind و Do You Mind”
یکی از کاربردهای این عبارات، درخواست مودبانه است. بعد از هردوی این عبارات یک فعل ing دار استفاده می‌‌کنیم تا به طور مودبانه از کسی خواهش کنیم تا کاری را انجام دهد. Would you mind مودبانه‌‌تر و رایج‌‌تر است. علاوه‌‌براین هروقت نخواهیم فاعل جمله را بیان کنیم هم از این عبارت و فعل ing استفاده می‌‌کنیم. مثال:
Would you mind opening the door, please?
ممکن است لطفا در را باز کنید؟
Do you mind turning off the TV, please?
ممکن است لطفا تلویزیون را خاموش کنید؟
Do you mind me turning off the light?
اشکالی ندارد که چراغ‌‌ها را خاموش کنم؟ (یعنی من می‌‌خواهم چراغ را خاموش کنم. )
ساختار دیگری برای استفاده از would you mind فرمول زیر است:
- ing + فعل + مالکیت شخص
Would you mind Sarah’s staying here with us?
امکان دارد سارا اینجا بماند؟
Would you mind My brother’s coming with us to the picnic?
اشکالی ندارد برادرم با ما به پیک نیک بیاید؟
وقتی بخواهیم به طور مودبانه از کسی اجازه بگیریم از دو ساختار زیر استفاده می‌‌کنیم:
- زمان گذشته + Would you mind if
در فرمول بالا فرقی نمی‌‌کند درخواست در زمان حال باشد یا گذشته، در هر دو صورت از فعل گذشته استفاده می‌‌کنیم.
- زمان حال + Do you mind if
Would you mind if I turned off this light?
اجازه می‌‌دهی چراغ را خاموش کنم؟
Do you mind if we sit here?
اجازه می‌‌دهید اینجا بنشینیم؟
توجه: گاهی ممکن است فاعل جمله را اشتباه بگیریم یا تشخیص ندهیم. برای تشخیص فاعل در این نوع جملات به دو جمله زیر دقت کنید:
Would you mind If I closed the window? (Shall I close the window)
شکالی ندارد پنجره را ببندم؟ (می‌‌توانم پنجره را ببندم؟ )
Would you mind If you closed the window? (Can you please close the window)
اشکالی ندارد که پنجره را ببندی؟ (می‌‌شود لطفا پنجره را ببندی؟ )
در مثال اول شخص خودش می‌‌خواهد کاری را انجام دهد و برای انجام دادن از دیگری اجازه می‌‌گیرد اما در مثال دوم شخص از فرد دیگری می‌‌خواهد که کاری برایش انجام دهد.
پاسخ به سوال would you mind:
وقتی کسی به این روش از ما اجازه می‌‌خواهد معمولا پاسخ ما “no” است که این یعنی “I don’t mind” “اشکالی ندارد” یا “I’m happy with that” که یعنی “از این وضعیت راضی هستم و مشکلی ندارم”. ولی اگر بخواهیم عدم رضایتمان را نشان دهیم معمولا جمله خود را با “I’m afraid…” شروع می‌‌کنیم.
A: Would you mind if I sat here?
اشکالی ندارد اینجا بنشینم؟
B: No , not at all. (you can sit here – I don’t mind)
نه اصلا. (می‌‌توانی اینجا بنشینی- اشکالی ندارد).
A: Do you mind if I call my friend with your phone?
اشکالی ندارد با گوشی‌‌ات به دوستم زنگ بزنم.
B: I’m afraid the battery is dead.
متاسفانه باتری‌‌اش تمام شده.
نمی‌‌گوییم No. The battery is dead.
*چون بی‌‌ادبانه است.
پس به طور کلی:
برای جواب مثبت به درخواست would mind از جملات زیر استفاده می‌‌کنیم:
No, not at all .
نه اصلا.
Of course not .
البته که نه.
No, go on please .
نه راحت باش لطفا.
و برای جواب رد دادن از جمله زیر استفاده می‌‌کنیم:
Yes, I would .
بله، اشکال دارد (ناراحت می‌‌شوم).
اشتباهات رایج:
هیچ‌‌وقت بعد از would you mind یا do you mind از فعل با to استفاده نمی‌‌کنیم.
Would you mind getting me a cup of coffee?
امکانش هست برایم یک فنجان قوه بیاوری؟
Would you mind to get me a cup of coffee?❌
منبع: dilmaj
__________
موسسه آموزشی زبان های خارجی آینده روشن واقع در باغستان کرج با اخذ مجوز از وزارت آموزش و پرورش که بالاترین ارگان آموزشی کشور می باشد در سال ۱۳۹۵ آغاز به کار نموده است و در حال حاضر با ارائه خدمات تخصصی منطبق با استانداردهای بین المللی در حوزه آموزش زبانهای خارجی و با تاکید بر سیاست کیفی و نتیجه گرایی با شعار “Zero to Hero” (از صفر تا صد ) در قالب تیمی از متخصصین تحصیلکرده و باتجربه در حوزه مدیریت و آموزش با هدف ارتقاء سطح آموزشی جامعه و با بیش از صدها متقاضی در سال و همکاری با ده ها مدرسه، و موسسات آموزشی از پیشگامان عرصه آموزش در کشور است.
عالی و کاربردی
فوق العاده بود. اصلا نمیدونستم